Drenthe, Nederland
Hunebedden zijn grafkamers waarin meerdere mensen werden begraven. De overledenen kregen o.a. eten, drinken, gereedschap, sieraden en wapens mee. Deze grafgiften laten zien dat de hunebedbouwers geloofden in een tweede leven of een leven na de dood.
Er was veel werk nodig om een hunebed te bouwen. Geschikte stenen zoeken, welke door de ijstijd uit Scandinavië zijn gekomen. Het ijs schoof zand en stenen voor zich uit en toen het ijs na lange tijd smolt, bleven de stenen achter. Met behulp van touwen, ossen en veel mankracht werden de geschikte stenen naar de juiste locatie gebracht. Ze gebruikten houten rollers of hefbomen om de stenen te kunnen verslepen en zo een trilithon te kunnen maken. Een trilithon bestaat uit twee draagstenen met een deksteen erop. Hierna werd het geheel afgewerkt door kleine stopstenen te plaatsen tussen de grote stenen. Hier overheen kwam een hele heuvel met aarde. Binnenin werd de vloer afgewerkt met kleinere steentjes, een keienvloer.
De hunebedbouwers staan naast hun hunebedden ook bekent om van klei gemaakte trechterbekers en worden hierom ook wel het ‘trechterbekervolk’ genoemd.
Vandaag de dag zijn er nog ongeveer 50 hunebedden te vinden in Drenthe. Niet alleen in Nederland, maar ook in Noord-Duitsland, Polen, Denemarken en Zweden zijn hunebedden te vinden.
Zo ziet u maar weer, de hunebedbouwers gebruikten allerlei methodes om tillen lichter te maken. Ook in de uitvaartbranche zijn er genoeg hulpmiddelen voor het zware tillen. Kijk bij onze tilhulpmiddelen voor plafondliften en andere tilmethodes.